Przygody z książką - Uśmiech dla żabki

O tej książce pierwszy raz przeczytałam u Kredki. A wiecie, że jak ona coś poleca, to jest to must have. Coś, co musi znaleźć się w każdym domu, w którym słychać tupot małych stóp. Pół roku zwlekałam z zamówieniem tej książki. Aż dopadł nas kryzys przedszkolny i codziennością stały się pytania "Mamusiu, wrócisz po mnie?". A "Uśmiech dla żabki" między innymi o tym wracaniu mamy opowiada. Ale, po kolei.

Na listku nenufaru siedzi mała, smutna żabka. Bardzo tęskni za swoją mamą. Tak bardzo, że nic nie jest w stanie jej pocieszyć. Ani buziak od pazia królowej, ani łaskoczące w nos promyki ciepłego słonka. Nic nie pomaga, mimo usilnych starań zwierzątek. 

A mama żabki, mimo, iż pracuje daleko czuje, że jej córeczce coś się stało. Czuje, że jej mała żabka jest smutna. Postanawia, więc ją pocieszyć. Prosi bobra, aby przekazał jej ukochanej córci najpiększniejszy, najczulszy uśmiech. Najcieplejszy maminy uśmiech, jaki można sobie tylko wyobrazić.

Bóbr wędruje przez las z żabkowym uśmiechem na ustach. Niestety, zmuszony zostaje przekazać ten cenny uśmiech komuś innemu. Ten ktoś przesyła uśmiech kolejnemu zwierzątku. I tym sposobem, metodą podaj dalej, uśmiech wędruje do małej, smutnej żabki.

W końcu, za pośrednictwem kaczki, uśmiech dociera do żabki. Ta widząc czuły maminy uśmiech, przestaje się smucić. Czuje ciepło w sercu i rozwesela się. Teraz ze spokojem wypatruje powrotu mamy, wiedząc, że mama o niej myśli, i że zawsze do niej wróci.

Mądra i ciepła opowieść o żabce wyszła spod ręki duetu Wechterowicz-Dziubak (wiem,  nuda jestem). Ksiażka pokazuje, jak uśmiechem można zmienić smutek w radość. Jak wiele może znaczyć dla kogoś zwykły uśmiech. Jak wiele radości możne ten uśmiech dać także komuś, kto go ofiarowuje. Książka uczy, że warto być bezinteresownym i życzliwym. Że warto wykazać się odrobiną empatii. Chociażby dla tego uśmiechu, który zagości na czyjejś twarzy.

"Uśmiech dla żabki" pokazuje również, że nie tylko przedszkolaki tęsknią za mamą. Nie, Mateuszowi nie minął kryzys przedszkolny po pierwszym przeczytaniu książki. Ale stała się ona świetnym punktem odniesienia do rozmowy. Do uświadomienia, że mama zawsze wraca do swojego dziecka. Zarówno mama żabka, jak i mama Mateusza.

A Mateusz? Wczoraj wieczorem głaskał małą żabkę po główce, mówiąc "Nie bądź już smutna. Mamusia wróci do Ciebie". A potem przesłał jej siarczystego buziaka, mocząc przy okazji całą stronę książki. 

"Uśmiech dla żabki"

Tekst - Przemysław Wechterowicz

Ilustracje - Emilia Dziubak

Wydawnictwo Ezop

Post powstał w ramach projektu "Przygody z książką", którego pomysłodawczynią jest Justyna z Dzikiej Jabłoni. O uśmiechu, w trochę innym tonie pisałam także tutaj.